Kim jesteśmy? Złotowski Korpus Ekspedycyjny


Złotowski Korpus Ekspedycyjny to stowarzyszenie zajmujące się lokalną turystyką poprzez organizację wycieczek, rajdów i gier terenowych. Organizację tworzą pasjonaci różnych aktywności fizycznych, którzy od 2010 roku rozwijają swoje zainteresowania, dzieląc się nimi z tymi którzy uczestniczą w organizowanych przez stowarzyszenie wydarzeniach. ZKE działa również na rzecz rozwoju wolontariatu lokalnego.


Kim jesteśmy? Złotowski Korpus Ekspedycyjny


Złotowski Korpus Ekspedycyjny to stowarzyszenie zajmujące się lokalną turystyką poprzez organizację wycieczek, rajdów i gier terenowych. Organizację tworzą pasjonaci różnych aktywności fizycznych, którzy od 2010 roku rozwijają swoje zainteresowania, dzieląc się nimi z tymi którzy uczestniczą w organizowanych przez stowarzyszenie wydarzeniach. ZKE działa również na rzecz rozwoju wolontariatu lokalnego.


Dolina Debrzynki … zamek, góry i dolina.

To piękne i zaskakujące miejsce. Jar szczególnie ładnie wygląda jesienią w krasie żółci i brązów. W pobliżu Debrzynka, wiele zwierzyny, strumyczki. Podobno na początku XX wieku na górze Zamkowej odbywały się koncerty.

Miejsce ma swój niepowtarzalny klimat, mówi się o niej Szwajcaria Kiełpińska ( od pobliskiej wioski). Można się tu wyciszyć. Szczęściarze mogą zobaczyć czarnego bociana, który ma tu gniazdo.

Zimowy widok ze szczytu Góry Zamkowej
https://youtu.be/Bc3JsN1rZLo

Zapraszamy na wycieczkę po Obszarze Natura 2000 „Dolina Debrzynki”.

Aby dojechać na leśny parking należy (jadąc od Złotowa) za wsią Kiełpin skręcić w lewo w kierunku na leśniczówkę Kiełpin. Dojazd drogę gruntową, drogowskaz wskazujący leśniczówkę Kiełpin widoczny jest z drogi asfaltowej.

Lokalizacja parkingu na Google Maps :

Rowerem dojechać można czerwonym szlakiem od miejscowości Lędyczek lub Grodno. Natomiast od miejscowości Kiełpin dojechać można zielonym szlakiem.

Dla rowerzystów szukających wyzwań na miejscu jest czarny szlak prowadzący dookoła Doliny Debrzynki. Szlak jest jednak wymagający technicznie a miejscami łatwiej rower prowadzić niż jechać, zwłaszcza na odcinku wzdłuż rzeki Debrzynki. 

Wszystkie szlaki naniesione są na mapy w aplikacji „Pilskie Lasy”. Aplikacja na telefony z systemem Android jest darmowa i po zainstalowaniu do działania nie potrzebuje Internetu. Można ją pobrać z tego miejsca :

https://play.google.com/store/apps/details?id=zaksoft.pila

Na miejscu jest mnóstwo ścieżek do wędrowania. Jeśli jednak z orientacją w terenie nie radzicie sobie najlepiej warto trzymać się szlaków – czerwonego i czarnego. 

Na rodzinne spacery proponujemy wybrać się szlakiem czerwony. Prowadzi on drogą szutrową, można bez problemu przejechać nawet z wózkiem. Trudno też zabłądzić bowiem szlak wiedzie niemal cały czas prosto, aż do końca obszaru „Dolina Dobrzynki”. Z powrotem na parking też wracamy tą drogą. Po drodze mamy miejsce odpoczynku zarządzane przez Nadleśnictwo Lipka. Na miejscu znajdują się stoły z ławami, wiata z kominkiem i miejsce pod ognisko. Można z tego miejsca wejść również na Górę Zamkowa aż do „groty”.

Lokalizacja wiaty i wejścia na Górę Zamkową :

Dla tych, którzy lubią większe wyzwania proponujemy wycieczkę czarnym szlakiem. Z parkingu wyruszamy w kierunku Leśniczówki Kiełpin, następnie idziemy zielonym szlakiem w kierunku miejscowości Trudna. Po dojściu do rzeczki (strumyka) Kamienna schodzimy w kierunku Debrzynki do czarnego szlaku. Dla lubiących wyzwania – można dojść do miejscowości Trudna i stamtąd ruszyć czarnym szlakiem. Szlakiem tym dojedziemy również do wiary pod Zamkową Górą gdzie można zrobić sobie przystanek i wyruszyć dalej. Dalej możliwości jest kilka – idziemy czarnym szlakiem aż do miejsca gdzie łączy się z czerwonym i nim (czerwonym) wracamy na parking. Wersja trudniejsza i dłuższa – obchodzimy Dolinę Debrzynki czarnym szlakiem, który doprowadzi nas z powrotem na parking, z którego startowaliśmy. 

Na terenie tym znajdują się także pozostałości grodzisk wyżynnych z okresu wczesnego średniowiecza. Na Górze Zamkowej i Małej Górze Zamkowej widoczne są wyraźnie podstawy grodziska oraz pozostałości wałów ziemnych. Archeologowie prowadzący badania w 1963 roku ustalili chronologię obiektów na VIII-X wiek.